Dekliniĝo de familinomoj en la rusa: malfacilaj kazoj

Deklinacio de nomoj en la rusa lingvo havas siajn proprajn karakterizaĵojn, kiuj dependas ĉefe sur la origino de vortoj. Eĉ lingvistoj kelkfoje malfacile en ĉi tiu afero, precipe se la propra nomo havas du versiojn, kaj ĉiu el ili ĝi sonas ĝusta.

Karakteriza finaĵo por rusaj familinomoj estos-rusa (-s), -ov (-ev), -in (-yn). Ĉi tio inkluzivas la konvenajn nomojn, formitaj sen sufikso (ekzemple, Tolstoy). La devio de la familinomoj de ĉi tiu origino estos simila al la ŝanĝo en la nomoj de adjektivoj. Ekzemple, "Petrov Ivan", "Petrova Anna." Ŝajne, en ĉi tiu kazo, la nomoj varias laŭ la varo (viro aŭ virino respektive).

Alia regulo aplikiĝas al tiuj propraj nomoj, kiuj havas fremdan originon kaj finiĝas en -ih aŭ estas formitaj de frostitaj formoj (Glata, Sedykh). Tiaj nomoj ne klinas. Ne ŝanĝu tiajn nomojn kiel Zhivago, Semenyago kaj aliaj, finiĝante en -hao, -sago.

La devio de masklaj familinomoj en iuj kazoj diferencas de virinaj familinomoj. Do, se ĉe la fino de la lasta estas konsonanto, tiam ili ne ŝanĝos. Ekzemple, vi povas diri: "Lasu Lilia Herman paroli!" Sed: "Pasu la salo al Vladimir Herman". Tiel, la samaj familinomoj, formitaj de ne-tradicia maniero aŭ pruntitaj de aliaj lingvoj, finiĝantaj per konsonanta sono, ŝanĝu kaze kiel substantivoj, se ili rilatas al homoj, kaj estas prononcitaj en sia originala formo, se ili apartenas al virinoj.

La escepto estas la malsupreniro de la Armena familiajn nomojn. En ĉi tiu kazo, kiom ajn sekso estas traktita, ĝi restas senŝanĝa. Ekzemple, "Karen Martirosyan" aŭ "Diane Martirosyan".

Multaj rusaj nomoj finiĝas en -ko. Esence ili venis el la ukraina lingvo (Shevchenko, Tarasenko, ktp.). Ĉi tiuj vortoj ankaŭ ne ŝanĝiĝas, sendepende de kiuj ili kontaktiĝas: virino aŭ viro. Estas speciale konsideri tiajn agojn en oficialaj dokumentoj.

Deklinacio de nomoj kun fremda origino kaj fino en vokalo (Dumas, Hugo, Zola) ofte kaŭzas malfacilaĵojn. Oni devas memori, ke en ĉi tiu kazo, pro iu konvertiĝo, vortoj ne ŝanĝiĝas. Samtempe, rusaj pruntitaj familinomoj, kiuj havas malstreĉitan sonon -a (-ya) (Okudzhava, Varava, Kafka) finas en la substantiva principo. La escepto ĉi tie estas nur tiuj, en kiuj la antaŭlasta estas la vokalo-i. Ekzemple, García, Moria.

Dekliniĝo de familinomoj, ĉe la fino, kiu havas ŝokan sonon -a (Frying pan), eblas nur se ili havas eslavan originon. Pruntitaj vortoj restas la samaj (ekz Dumas libro). Ne bendu la masklajn nomojn, ĉe la fino de kiu staras -e, -e, -y, -yu (Ordzhonikidze, Korojali, ktp).

En la kunmetitaj nomoj de korea aŭ vjetnama origino, nur la lasta parto estas klinita. En rusa duobla familiajn nomojn varii ambaŭ partoj, se ĉiu el ili per si mem estas uzata en alia formo (ekz-e, Lebedev- Kumach). Alie, la unua vorto devas esti forlasita en ĝia originala formo (Skvoznik-Dmukhanovsky).

La reguloj, per kiuj la familinomoj estas ŝanĝitaj, tre gravas, kiam ili redaktas diversajn dokumentojn aŭ simple, kiam ili traktas amikon, por eviti ataki situacion.