Lego de la teksto: ekzemploj, problemoj, metodoj. Analizo kaj lego de la poezia teksto

Ĉiu el ni alfrontas ĉiutage la bezonon por interpreti certan kvanton da informoj. Ĉu ĝi estas baza komunikado, profesia devo aŭ io alia, ni ĉiuj devas "traduki" komunajn vortojn kaj esprimojn en lingvon, kiun ni komprenas.

Ĝenerala informo

La frazo "interpretado de la teksto" provokas prefere kontraŭdirajn asociojn. Iu havas iun konektita kun io tre komplika, enuiga, nepre scienca, la tuta kulpo, plej verŝajne, la unua parto de la termino. La vorto "interpretado" estas interpretita kiel la pensado, konsistanta elĉifri la signifon de iu fenomeno por ĝia kompreno kaj posta laboro kun ĝi, kaj se ni interpretas ĉi tiun longan kaj kompleksan frazon en komprenebla lingvo, tiam ni povas diri, ke la interpretado estas la adapto de la teksto por propra percepto. Kaj kompreno. En komenco, ĉio ne estas tiel malfacila, sufiĉas kompreni la principo labori kun la teksto, ne nur skribita, sed ankaŭ parola, kaj ankaŭ rimarki la gravecon de individueco kaj subjektiveco en la percepto de informoj.

Kial tio estas necesa?

Komenci, ni difini, kiom peniga procezo de interpretado de la teksto estas. Plej ofte ĝi estas asociita kun la necesa analizo por la posta kreado de via propra teksto, kiel en GIA kaj EGE-taskoj, kie vi bezonas skribi deklaron. En ĉi tiu kazo, interpreto, komprenado de tekstoj estas la ŝlosilo por sukceso. Sed samtempe la kapablo funkcii ĝuste kun skribita informo gravas ne nur en ekzamenoj, sed ankaŭ en la ĉiutaga vivo. Do, de nia kapablo kompreni skribitan tekston, la kapablo de baza komunikado dependas plejparte de la baza kapablo de iu ajn membro de la socio: malĝusta interpreto de la teksto povas konduki al miskompreno, kaj se en la kazo de literaturaj verkoj tio ne kaŭzas danĝeron, la malĝusta percepto de la teksto en la kadro de komunikado povas Stiri al konfliktoj, kiu estas sendube grava problemo.

Kaj nun science

Lego de la tekstoj de literaturo kiel aparta scienco konkretigis nur en la dudeka jarcento. Ŝi iĝis konata kiel "hermeneutiko". Iuj esploristoj diras, ke la ĉefa tasko de ĉi tiu kampo de scio estas "tiel kutimiĝi al la teksto por kompreni ĝin pli bone ol la aŭtoro mem". Kutime ĉi tiu scienco estas konsiderata en la kadro de filozofio, sed malakcepti sian sendependecon estas sensenca.

Originoj

Kun lego ni renkontiĝas en frua infanaĝo. Kompreneble, ekzistas iuj komunaj konceptoj kaj reprezentoj, kiuj estas universalaj por ĉiuj infanoj, sed tuj kiam la infano komencas montri individuecon, aperas la unuaj trajtoj de la percepto de diversaj fenomenoj. Ĉiu komencas kun fotoj kaj desegnoj, kaj poste kun la lerteco de legado, la proprecoj de interpretoj estas translokigitaj al verkoj.

Kelkaj esploristoj diras, ke la nekutima reagoj estas signoj de patologio en la evoluo de infanoj, sed samtempe ĉio povas esti atribuita al novigaj pensado de infanoj, manifestita en tia juna aĝo. Probable estas tiel, kiel naskiĝas genioj, kiuj vidas la mondon tute malsame. En neniu kazo, se infanoj devas esti punitaj pro sia nekutimeco, kontraŭe ĝi devas esti kuraĝigita kaj plene evoluigita.

Iom pri lernejaj metodoj

En la kadro de la lerneja instruplano, tiaj metodoj de interpretado de la teksto kiel ekspozicio kaj ekzameno estas konsideritaj. Se en la unua kazo ĉio estas klara: vi devas kompreni la fontan tekston, kompreni la intencon de la aŭtoro kaj reflekti ĝin en via propra laboro, kaj skribi ĉion multe pli interesas. Ĉi tie la ĉefa interpreto de la teksto estas uzata. Ekzemploj de tiaj aktivecoj - formi-sekvo, kie la studento tasko - por disvolvi la intrigon, komencita fare de la aŭtoro, aŭ eseon, respondo en kiu vi volas esprimi sian sintenon al la aŭtoro pozicion, kompreneble, pravigas ĝin.

La plej malfacila speco de komponado estas pensita, en kiu necesas detala analizo kaj lego de la teksto. Estas tiuj, kiuj fariĝos bazo por absolute sendependa laboro, konektita kun la originala nur kun la bazaj pensoj kaj deklaroj pri kiuj la studento parolos.

Ni turnu nin al poezio

Estas malfacile diri, kio estas pli malfacila: la lego de poezia teksto aŭ laboro kun prozo. La propreco de la literatura lingvo estas pluraj vortoj, kiuj malfaciligas kompreni: la sama koncepto povas esti interpretita en tre malsamaj manieroj, precipe se ĝi estas vorto kiu ŝanĝis signifo léxico super tempo, ekzemple, "troechnik" en la moderna senco - lernanto, Ricevante ne la plej bonajn markojn, dum en la tekstoj de la deknaŭa kaj frua dudeka jarcento, ĝi estos trejnisto, kiu regas troikon de ĉevaloj.

Alia problemo estas la lego de la poezia teksto - la vojo. Paraboloj, metaforoj kaj epitoloj, ne ĉiam kompreneblaj al la komuna viro sur la strato, fariĝas rekta katastrofo, precipe por moderna lernejo, al kiu multaj konceptoj de klasika literaturo estas fremdaj. Krome, homoj perceptas fenomenojn de malsamaj manieroj, do oni ne povas certigi kun certeco, ke la interpreto de la poezia teksto estus ĝusta, se ebla individua interpreto de konceptoj.

La Prozo de Vivo

Interpretado de la prosa teksto estas asociita kun la samaj malfacilaĵoj kiel la poezia teksto. Denove malsama, individua interpreto de individuaj konceptoj, denove nekompleta kompreno de vortoj - estas pli facile nur ke en prozo kutime malpli signifas artan esprimon, kaj, kiel regulo, ili ne komplikas la komprenon de la teksto.

En komenco, por sukcesa interpreto, vi povas fari ĝustan "tradukon", se vi povas nomi ĉi tiun fenomenon - klare kontroli la leksikan signifon de ĉiu vorto de la propona fragmento, por elekti la optimumajn kombinaĵojn por la esprimo de penso - por reescribi la tekston preskaŭ tute, fidante tute sur sinonimaj konstruoj. Kaj vi povas uzi teknikon, ke lingvistoj vokas lingvon konjektan; en ĉi tiu kazo, necesas ne scii la ĝustan signifon de ĉiu vorto, ĝi fariĝas klara de la situacio.

La dua metodo montras sufiĉe altan nivelon de lingva kapablo, sed samtempe ne provizas 100% precizecon de lego. La pli altaj de ĉi tiu metodo povas esti atribuitaj al la fakto, ke la sama vorto povas havi multajn leksajn signifojn, malsamajn en ilia vosto (do, "ambicio" povas esti kaj pozitiva kaj negativa kvalito laŭ la kunteksto), kaj la lingvo konjektas Ĝi ebligas eviti monotonajn serĉojn por la ĝusta signifo, simple montrante la necesan semantikan voston en la teksto.

Kaj ĉu ne necesas?

Interpretado de la teksto, kaj iu ajn, ĝi eblas kaj sen klara difino de la leksika signifo de ĉiu individua vorto. Ĝi dependas ĉion pri kiom profunda kompreno de la teksto estas necesa. Ekzemple, ĉiu scias la frazo lingvisto Scherba "vila Kūdra Steck kudlanula bokra kaj Kudlach bokrenka". Neniu el la vortoj en la submetita frazo ne gravas, sed samtempe la lego de la teksto estas ebla: iu montris agreson al plenkreskulo, kaj nun li daŭrigas kun ne sufiĉe korektaj agoj direktitaj al la kubulo. En ĉi tiu situacio, konkretigo ne estas necesa.

Tre interesaj estas tiaj taskoj por infanoj: ekzercoj de ĉi tiu speco permesos al ili maksimumigi iliajn kreajn kapablecojn, ebligante al ili formi solan sistemon de bildoj bazitaj sur individua percepto de la teksto: ĉiuj vidos la saman "kurban kurbon" laŭ sia propra maniero, kiel bokra kun bokrionkom.

Fremdaj lingvoj

Individua kazoj por konsidero estas la interpreto de literaturan tekston en fremda lingvo. Ĉi tie, naciaj tradicioj, etnaj ecoj, eĉ iuj regionaj aspektoj de la lingvo, kiu estas specialaj nur al aparta loko, povas okupi sian rolon.

Labori kun ĉi tiu teksto estas pli simila al via propra laboro: la ĉefa ideo estas konservita, kaj ĉio alia estas simple reeskribita de nulo, tute nome, jam taŭga por kompreni la leganton, malproksime de la karakterizaĵoj de la originala lingvo.

Ĉi tio estas vera arto - ĝentila interpreto de la teksto. Ekzemploj estas la sonetoj de Ŝekspiro en la tradukoj de Marshak aŭ Pasternak. Unue, la sama soneto por ĉiu el ĉi tiuj poetoj sonas malsame - ĉi tiu estas la plej brila ekzemplo de individua interpreto de arta teksto kaj, sekve, iuj esploristoj rimarkas, ke la rusaj tradukoj multe pli imagas ol la anglalingvaj originoj pro la leksikaj ecoj de la lingvo, kiu denove Permesas al ni rimarki la rolon de lego en la percepto de la teksto.

Konkludo

La lego de la teksto, kiel ĝi fariĝis klara, estas malproksime de tiel simpla kiel ŝajnas unue. Estas multaj malsamaj faktoj, ĉiuj el kiuj povas ludi gravan rolon en komprenado de la teksto. Alia bona ekzemplo de lego povas esti la adapto de la teksto al legantoj de malsamaj niveloj: tiel, iuj literaturaj verkoj estas intence simpligitaj, farante ilin alireblaj al la kompreno de infanoj, ekzemple junaj infanoj, por kiuj la abundeco de artaj esprimoj povas fariĝi grava obstaklo en kompreno.

Subtaksi la gravecon interpreti tekston estas vera krimo. Ĉiuj devas rimarki, ke nur ĝentila "tradukado" permesos al li eniri sukcesajn rilatojn kun la socio, kunfronti kun edukaj kaj profesiaj malfacilaĵoj, kaj principe solvi multajn problemojn, kiuj ŝprucas en nia ĉiutaga vivo. Ni notu, ke la koncepto de la interpreto donita en la komenco de ĉi tiu artikolo povas esti etendita ne nur al skribita tekstoj, literaturaj verkoj, ekzemple, sed ankaŭ en ĉiutaga komunikado inter homoj. De ĉi tio nenio ŝanĝas: la lego de vortoj, plena kompreno de iliaj signifoj donas al la persono la eblecon disvolviøe, montrante la maksimumon de siaj kreaj kapabloj, sur kiuj dependas la lego de ĉi tiu aŭ tiu fenomeno.